11.
| 1 | Frustra ergo dicit Apostolus: Scripsi vobis in espistola, ne commisceamini fornicariis (I Cor. V, 9). |
| 2 | Et ne forte dicant: Non de omnibus mundi nos dicimus fornicariis, sed dicimus quod qui fuerit in Christo baptizatus, haberi iam non debeat fornicarius; sed qualiscumque vita eius accepta sit Deo; et ideo addidit Apostolus: Non utique fornicariis huius mundi; et infra: Si quis frater nominatur fornicator, aut avarus, aut idolis serviens, aut maledicus, aut ebriosus, aut rapax; cum eiusmodi nec cibum quidem sumere. |
| 3 | Quid enim mihi de iis, qui foris sunt, iudicare (Ibid., 10-12)? Et ad Ephesios: Fornicatio autem, et omnis immunditia, et avaritia nec nominetur in vobis, sicut decet sanctos (Ephes. V, 3). |
| 4 | Et statim subinfert: Hoc enim scitote quod omnis impudicus, aut immundus, aut avarus, quod est idololatria, non habet haereditatem in regno Christi et Dei (Ibid., 5). |
| 5 | De baptizatis utique dictum liquet; ipsi enim accipiunt haereditatem, qui baptizantur in morte Christi, et consepeliuntur cum ipso, ut cum ipso resurgant (Rom. VI, 3). |
| 6 | Ideo haeredes Dei, cohaeredes Christi sunt: haeredes Dei; quia transcribitur in eos Dei gratia: cohaeredes Christi; quia renovantur in vitam ipsius: haeredes quoque Christi; quia datur illis per mortem ipsius tamquam testatoris haereditas. |